انسان،
قطعه گوشتی است در چرخ زندگی.
بعد از سه بار چرخ کردن نوبت سیخ است و زغال و آتش.
تنهایی،
غول سیاهِ آدمخواری است که عصرهای آخر هفته او را کباب می کند
و با پیاز و ریحون لقمه می گیرد.
نه اینکه خوشمزه باشد،
غولها شعور ندارند،
هر کثافتی را در دهانشان می گذارند.
*پاورقی
نوشته انسیه خانومی فرستاده شده توسط شیما
salam eyval weblog e bahali dary be manam sar vbezan khoshhal misham bye
موندنو سوختنو ساختن
همه یادگاره عشقه
انتقام از تو گرفتن
کار من نیست کاره عشقه .کاره عشقه
باشه
حالا که تو اینجوری دوس داری...
قبولِ
من چراغ اونور و روشن نگه میدارم
تو هم بیا بخون و هر کدومُ که دوس داشتی اینور کپی کن
* * فقط خواهش می کنم همه رو دوس نداشته باش که مطالب هر دو تا وبلاگ یه جور شه ؛) * *
شیما؟!
پست نقاشی مو خوندی ؟؟ ... خودم دوسش دارم
برو بخونش و نظرتُ بگو.
راستی از غزاله چه خبر !؟؟