سکوت پر هیاهو
سکوتی پر از هیاهو ، هیاهویی در سکوت...شیما،غزاله و انسیهسکوت پر هیاهو
سکوتی پر از هیاهو ، هیاهویی در سکوت...شیما،غزاله و انسیهروزانهها
همه- رویاهای آبی قدیمای شیما...جدیدای انسیه
- این چند نفر شیما!یکی از چند نفر!
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- شیما 237
بایگانی
- اسفند 1393 1
- آذر 1393 2
- مهر 1389 2
- اردیبهشت 1388 1
- فروردین 1388 3
- اسفند 1387 1
- تیر 1386 2
- اردیبهشت 1386 1
- فروردین 1386 2
- اسفند 1385 1
- دی 1385 5
- آذر 1385 5
- آبان 1385 2
- مهر 1385 2
- مرداد 1385 2
- تیر 1385 4
- خرداد 1385 1
- اردیبهشت 1385 6
- فروردین 1385 9
- اسفند 1384 12
- بهمن 1384 22
- دی 1384 9
- آذر 1384 3
- آبان 1384 15
- مهر 1384 17
- شهریور 1384 17
- مرداد 1384 31
- تیر 1384 7
- خرداد 1384 6
- اردیبهشت 1384 15
- فروردین 1384 10
- اسفند 1383 21
آمار : 166044 بازدید
Powered by Blogsky
بیشتر از اون چیزی که فکر می کردم تنهام
یه بغض گنده سر راه گلومو بسته
خیلی خسته ام
افکارم پراکنده اس
نمی دونم چی بگم
دیگه شاید هیچ وقت ننویسم
شاید برم واسه همیشه
اگه خواستم برگردم.....
وقتی برمی گردم که دیگه اینجوری نباشم
شیما
شیما
دوشنبه 19 اردیبهشت‌ماه سال 1384 ساعت 11:46 ب.ظ
نــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه
صحبت از رفتن نکن
بغض گلو و افکار پراکنده برای خداحافظی دلایل قانع کننده ای نیستند
به نظر من عشق توی زندگی آدما یه بحرانه ، اگه به خوشی هم پیش بره یه بحرانه ، اگر به شکست منجر بشه بازم یه بحرانه
وفتی هم که آدمو سر دوراهی انتخاب سرگشته ول می کنه ، بازم یه بحرانه
اگه می خوای عاشق باشی باید با بحرانها کنار بیای
نه اینکه میدون خالی کنی
پس هیچوقت ننویس که : شاید هیچوقت ننویسم
شیما جونم سلام...شیما چی شده؟!...شیما یه مدت بود که نتونستم بیام و چیزی بنویسم ولی حالا که اومدم می بینم که ...!!
نمی دونم چی شده که اینجور به هم ریختی شیما؟!...
نوشته هات خیلی عوض شدن!...
باورم نمی شه تو همون شیمایی باشی که وقتی یه شاخه گل نرگس بهش می دادن تا ۲ هفته درمورد کسی که اون گل رو بهش داده حرف می زد!...
باورم نمی شه همون شیمایی باشی که در به در دنبال یه مطلب عاشقانه می گشت برای وبلاگش!....
باورم نمیشه تو همون شیمایی باشی که پیشنهاد این وبلاگ رو داد و برای نوشتن لحظه شماری میکرد!!....
شیما تو عوض شدی!...خیلی هم عوض شدی شیما!....
دوست داشتم پیشت بودم...شیما منم اینجا کلی مشکل دارم....شیما دلم می خواست پیش هم بودیم وکلی با هم حرف می زدیم...
شیما نمی دونم چی شده که این جوری شدی؟!...فقط خواهش می کنم از رفتن ننویس!...
شیما تو رو خدا نرو...تو رو خدا بنویس...
شیما من اینجا...توی این جهنم...تنها امیدم اینه که هر چند روز یه بار بیام و یه سر به این وبلاگ بزنم و نوشته ی جدید تو رو بخونم...شیما نوشته های تو توی این وبلاگ در حال حاضر تنها چیزی هستن که باعث میشن من هنوز هم به بودن شما دل خوش کنم!....شیما خواهش می کنم حرفت و پس بگیر وبمون و بنویس....
شیما بنویس...خواهش می کنم بنویس...بنویس...بنویس...بنویس...واسه امروز و فردا و همیشه!