نمی دانم چه لزومی هست برای نوشتن یا نوشتن
وقتی اینطور مثل من روزها بگذرد
و با کسی هم کلام نشوی یا حتی مجال نگاه کردن پیدا نکنی در چشمان کسی
تا لااقل حرفهای گفته و نا گفته را از چشمانش بخوانی و او هم .
.......
آنوقت تمام لحظات پر میشود از پژواک پایان ناپذیر درونی خودت !
انسیه