درد دل های یک کوچولو

درد چهارم

خدایا من همونی هستم که وقت و بی وقت مزاحمت می شم .
همونی که وقتی دلش می گیره و بغضش می ترکه میاد سراغت .
من همونی ام  که همیشه دعاهای عجیب و غریب می کنه و چشماشو می بنده و می گه :

من این حرفا سرم نمی شه ... باید دعام ُ مستجاب کنی !

همونی که گاهی لج می کنه و گاهی خودش و برات لوس می کنه .
همونی که نمازهاش یکی در میون قضا می شه و کلی روزه ی نگرفته داره .
همونی که بعضی وقتا پشت سر مردم حرف می زنه و گاهی بد جنس می شه ...
البته گاهی هم خود خواه ،
گاهی هم دروغگو .

حالا یادت اومد من کیم !؟

..............

خدایا نیستی ... کجایی !؟
آخه چرا همیشه قایم میشی ؟
چی می شد اگه دیدنی بودی !؟ اونوقت همه باورت می کردند که هستی !

خدا یا دلم برات تنگ شده ،
دلم می خواست یه جایی باشی ... حتی اگه شده یه جای دور !
اونوقت حتمآ می اومدم پیشت ... حتی اگه پیش تو اومدن خیلی سخت بود !

..............

تو خوبی ... خیلی خوبی ... میدونم ،
واسه همینه که حرف زدن با تو رو دوست دارم.
اما این رسمش نیست ...
اینکه فقط من حرف بزنم !
نمی دونی چقدر دلم می خواست تو هم یه چیزی بگی ...
ببین من چقدر پر چونه ام ،
ببین چقدر درد دل دارم !
دلم لک زده برای اینکه یه روز ، یک کلمه ، فقط یک کلمه جوابمُ بدی !

انسیه